Description: Szczuczyn (diecezja łomżyńska)
Figura z lat po 1741 r. w popijarskim kościele Imienia Najświętszej Maryi Panny
Ołtarz św. Jana Nepomucena
Zbudowany około 1750 r. polichromowany drewniany ołtarz, fundacji małżeństwa Eustachego i Marianny z Kątskich Potockich, znajduje się w niszy zachodniej nawy bocznej północnej. Na wybrzuszonym cokole o wolutowej linii spływów z przodu znajduje się nakładany snycerski kartusz, w którym na niebieskim tle umieszczono herby fundatorów: z lewej Pilawa Eustachego Potockiego, z prawej Brochwicz Marianny z Kątskich.
Na gzymsie cokołu na pasie srebrzystych masywnych obłoków umieszczono wyrzeźbione z jednego kawałka drewna dwie uskrzydlone główki aniołków. Za nimi znajduje się rzeźba przedstawiająca św. J. Nepomucena wysokości około 200 cm. Święty, przyklękając na obłokach, trzyma krucyfiks, któremu się przygląda. Na głowie ma biret i ubrany jest w sfałdowane szaty: sutannę, rokietę z długimi wąskimi rękawami i mantolet w płaskorzeźbione wzory, w formie peleryny z kołnierzem, spięty pod szyją.
Po obu stronach rzeźby przedstawiającej św. Nepomucena unoszą się cztery anioły. Są to pełnoplastyczne rzeźby przedstawiające anioły w postaci dzieci. Jeden z nich podtrzymuje opartą na głowie kulę ziemską opasaną trzema szerokimi pasami południków. Drugi wymownym gestem dotyka palcem dłoni ust, symbolizując w ten sposób zachowanie tajemnicy, której święty jako patron spowiedników i szczerej spowiedzi, był strażnikiem. Pozostałe dwa unoszą się w locie. Wnętrze niszy pomalowane jest na kolor szarobłękitny.
Źródło opisu: Janusz Siemion, Kościół pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny — perła baroku polskiego w Szczuczynie. Przy współpracy ze szczuczyńskimi proboszczami ks. Robertem Zielińskim i ks. Jackiem Majkowskim, Biblioteka — Centrum Kultury, Szczuczyn 2019, ss. 140—143.